Parijs: Finish van mijn alternatieve Tour de France!

Parijs! Stad waar de romantiek op de straat ligt. En waar de Tour de France traditioneel finisht. Ook voor mij is het einde van mijn alternatieve Tour de France. Ik ga lunchen in een uniek restaurant in de stad. En als afsluiting beklim ik de Arc de Triomphe.

Lees verder

Over deze reis

Tour de France

De Tour de France van 2015; één van de grootste sportspektakels ter wereld. En in 2015 begon hij in 'mijn stadje': Utrecht.

Tijdens mijn alternatieve Tour de France heb ik hun route gevolgd! Meer dan 3.500 kilometer! Kijk maar.

Auteur:

Corno van den Berg

Het eindpunt: Parijs

Van bovenaf kijk ik uit over Parijs. Ik denk aan een jaar geleden. Toen ik hoorde dat de Tour de France 2015 vanuit Utrecht, mijn stad, zou starten wilde ik een Tour de Corno gaan doen.

De Arc de Triomphe is in zicht. ©Corno van den Berg

Een Tour op een toeristische manier, met de route van de renners als basis. Dat was het idee. Op zoek naar unieke manieren om me te vervoeren, maar ook leuke eetplekken en bijzondere accommodaties.

Ik begon mijn project boven op de Dom in Utrecht. Via Zeeland ben ik naar Frankrijk gegaan en heb daar oost, west, zuid en noord gezien. Ruim drie weken later zit de reis er op. Ik ben moe, maar voldaan. Of eigenlijk; bekaf, maar voel me wel een overwinnaar. Omdat ik zoveel moois heb gezien en beleefd. Vandaar dat ik eindig op de Arc de Triomphe in hartje Parijs. Als de zon ondergaat, een mooier moment van de dag ken ik niet.

Maar eigenlijk is het echte einde pas de volgende dag. Ik ga naar het restaurant Le Stade d’Issy in een buitenwijk van de stad. Van buiten ziet het er weinig florisant uit; hier heerst beton. De eigenaar komt op me af, de warmte is er direct. Serge Rebondy is een grote bekendheid onder Tour de France liefhebbers.

De muren van het restaurant hangen vol met gesigneerde posters, maar ook met foto’s van talloze beroemdheden. Kasten puilen uit met boeken, waaronder unieke plakboeken uit 1936. Dit is eten in een museum, maar het is meer dan dit. Hier worden jaarlijks de plannen gemaakt over de route van de Tour. Hij laat de foto’s zien die dat bevestigen.

Als Serge merkt dat ik zijn vele vitrines wel interessant vind komt hij op stoom. Hij trekt zomaar een gebruikt Tourshirt, broek en pet van Jan Raas uit de kast. Het is wel even zoeken, want hij heeft meerdere kasten vol. Met onder meer de gele trui van Hinault, een set van Merckx en veel meer beroemde renners. Hij zet de pet van Raas op en lacht.

Net als ik weer zit, moet ik mee. Ik moet wat komen bekijken vindt hij. Het is hier lastig om wat eten te bestellen, want hij gaat maar door. Het ene na de andere hebbeding word vergezeld door levendige anekdotes. Hij weet ook opvallend veel over onze renners. ,,Jan Janssen was de winnaar in 1968. Magnifique! Maar jullie hebben de laatste jaren weinig meer in de melk te brokkelen. Zonde!”

Een inkoper van een gerenommeerde veilingsite komt met hem praten of hij niet wat van zijn collectors items wil verkopen. ,,Ik peins er niet over. Ik ken veel van de jongens persoonlijk. Ik doe dit niet voor het geld.” Het restaurant loopt ondertussen vol voor de lunch. Maar hij praat gewoon door. Ik geniet er van. De liefde voor het fietsen is in zijn ogen te zien.

Met het bord eten voor me maak ik de balans op. De Tour de France start over ruim een maand. Ik heb ruim drie weken door Frankrijk gereisd, veel kilometers gemaakt, veel excursies gedaan, heerlijk gegeten en gedronken en uniek geslapen. Wat ik wel weet is dat de regio’s waar ze door heen gaan rijden meer dan de moeite waard zijn.

Delen heb ik op de fiets gedaan, met enkele unieke beklimmingen zoals de Alpe d’Huez (Alpen) en de Hautacam (Pyreneeën). Maar ook te voet ging ik op pad, en hangend aan een parapente, peddelend in een raft, afdalend in een grot, klimmend over rotsen, relaxend op een boot. Lekker actief….

Ook stonden bijzondere accommodaties centraal. Zoals slapen in een houten boomhut, in een wijnvat, een Pipowagen, een ‘pod’ en veel meer. En elke dag zocht ik naar lokale gerechten, die net zo lekker waren als ze er uit zagen. Ik ben wat dat betreft net een Fransman. Want ook bij Serge smaakt het weer perfect. Hij moet lachen. ,,Mijn vrouw kookt…..”

De man, het eten, de passie. Ja, dit is een passend einde. Veel beter zal een toetje van een unieke reis niet snel worden.