Kun je als toerist Alpe d’Huez op de fiets beklimmen?

Kun je als toerist Alpe d’Huez op de fiets beklimmen?

Het is een vraag die ik mezelf al een tijdje stel. Kan ik als ongetrainde fietser de berg op? En hoe moeilijk is het? Het is eind mei, maar het is niet de ideale dag.

Want ja, het sneeuwt en het waait. De temperatuur is slechts een graad. Dit is de beroemde Alpe d’Huez. Hmm, ik ben een mooi weer fietser. Dat eigenlijk ook wel slaat op mijn voorliefde voor het vlakke rijden. Maar dit is een berg van de buitencategorie in de Tour. Ja, dit wordt afzien, in de buitencategorie.
 
,,Het kan hier einde mei heel warm zijn, maar ook sneeuwen.” Op de Hautacam had ik al volop zon, dus ach. Ik ga omhoog met een lokale berggeit. Eric Vuillemin heeft Alpe d’Huez al meer dan honderd keer op de fiets beklommen. Hij woont in het dorp zelf, de finishplek van de etappe. Soms gaat hij brood halen in het andere dorp, dus omlaag en dan weer omhoog. Dat moet wel heel erg lekker brood zijn dan, denk ik nog.
 
Er zijn drie routes omhoog; de La Route Discrete (de afgelegen), La Route Sauvage (de wilde) en La Route Mythique. Ik neem laatstgenoemde, als je het doet moet je het goed doen. Vanuit het dorp. Bourg d’Oisans trappen we naar de eerste haarspeldbocht. Ik kijk omhoog. Alpe d’Huez is onzichtbaar door de mist, sneeuw en wolken. Wel zie ik veel bloemen, want ja het is voorjaar…

‘Ik ook altijd met mijn grote mond,’ schiet door mijn hoofd.

Het is in totaal 14 kilometer fietsen, inclusief de 21 haarspeldbochten. ,,Dit is de enige etappe waar ze niet het stijgingspercentage aangeven, maar het aantal bochten. Dus je telt af.” Dat klopt. En dat tellen gaat niet erg snel valt me op.

Kom ook naar de Alpen!

De Alpen, wie kent ze niet? Het deel rond Alpe d’Huez is niet alleen beroemd vanwege de Tour de France. In de zomer is het ook een populair wandelgebied, in de winter is het met Les Deux Alpes een bovengemiddeld skigebied. Zelfs in de zomer op de gletsjer. Ontdek de Franse Alpen zelf of maak de Tour de France mee. Op 25 juli staat Alpe d’Huez op het programma.

Ik sliep (en kreeg een massage) bij Le Clé des Bois in Le Bourg-d’Oisans, een Gite de France met uitzicht op diverse bergpieken. Waar Nederlands wordt gesproken, zoals op diverse plekken hier. Meer info: Le Clé des Bois

Meer info over de regio’s: france-montagnes.com en oisans.com

De haarspeldbochten hebben hier een extra functie. Ze zijn relatief vlak, dus kun je even op adem komen. Ik moet lachen om mezelf, ik heb nog nooit zo lang over een bocht gedaan. Maar ja, ik moet omhoog. En ik zal omhoog. En dat voor iemand die liever niet fietst…

Iets waar ik een paar kilometer verderop ineens heel anders over denk. We zijn de beschutte heuvels voorbij en komen in het meer open terrein. De wind grijpt zijn kans en probeert me achteruit te blazen. Sneeuwvlokken slaan op mijn gezicht. ‘Ik ook altijd met mijn grote mond,’ schiet door mijn hoofd. Diverse malen.

Ik kijk naar Eric. Hij hijgt niet, maar blijft op me inpraten. Ik niet. In het begin praat ik nog mee, maar al snel komen er alleen nog woordjes als ‘oke’ en ‘ja’ uit. Ik ben even met iets anders bezig.

Alpe d’Huez wordt ook wel de Nederlandse berg genoemd. Vanwege de vele fans, maar vooral ook de glorieuze overwinningen van Zoetemelk, Kuiper, Rooks, Winnen en Theunisse hier op de berg. Maar de laatste was alweer in 1989… Ik stop even bij bocht nummer zeven, de meest beroemde van allemaal. ‘Virage des Hollandais’, oftewel de Hollandse bocht.

Mijn handen bevriezen zowat. En ja ook Eric vindt het koud. Mooi, dan stel ik me niet aan. Niet te veel tenminste. Ik finish op 1.840 meter, daar waar dit jaar de finish is. Op de voorlaatste dag van de Tour. ,,Het is een beslisser. Hier wordt meestal de Tour beslist,” legt Eric uit. Mooi, ik beslis hier dat dit mijn laatste beklimming was. Althans voor deze alternatieve Tour de France. Ik hang mijn fiets aan de wilgen.

En het antwoord is dus ja. Als toerist kun je zonder al te veel fietservaring omhoog. ,,Wilskracht brengt je boven. Al moet je wel behoorlijk fit zijn. Dan moet het binnen twee uur kunnen,” aldus Eric. ,,Anders wordt het een beetje droevig.” In zijn gedachten is dat, ik vind boven komen sowieso een prestatie.

In en rondom het dorp Bourg d’Oisans is alles ingericht op het fietsen. In een van de gîtes krijg ik een massage van een half uur. Mijn benen en mijn rug. En ja, ze kan goed voelen dat ik actief ben geweest vandaag. Mooi, dat maakt twee van ons.