Aan een touw afdalen in een unieke grot
Activiteiten die net even anders zijn, ik ben er dol op. Dus als de vraag komt of ik in een grot wil abseilen knik ik al voordat hij zijn vraag heeft afgerond. Ik ga naar Grotte de la Salamandre, de grot van de salamander. Oke, kunnen die diertjes ook abseilen dan?
Survivallen, zo komt het op mij wel over. Ik hang aan een touw en kijk een vijftig meter diep en vooral donker gat in. Dit is wel even slikken. Hup, niet zeuren en abseilen. Hand voor hand laat ik me af dalen. Mijn ogen moeten wennen, mijn voeten glibberen tegen de rotswand. Ik begrijp hoe die salamander zich moeten gevoeld. Ik zie ook redelijk wit denk ik….
Langzaam daal ik af in de grot, het is dieper dan gedacht.
De gids zegt dat ik extra moet zekeren, zodat ik met losse handen kan kijken. Dan gaat het licht in de grot aan. Ik voel me een vleermuis; van bovenaf kijk ik op de tientallen stalagmieten en stalactieten. Alles is met lampen uitgelicht, de kleuren verschieten van roze naar groen, geel en rood.
Dit is meer dan mooi. Langzaam daal ik af in de grot, het is dieper dan gedacht. Het is net een kathedraal. Als ik mijn voeten weer op de grond heb haal ik diep adem. De grot is uniek, omdat hier niet het plafond is ingestort, maar de bodem simpelweg is verdwenen. Waardoor het plafond ongekend rijk is aan allerlei creaties zoals gordijnen en meer. Bizar.
Le Gard is Frankrijk, maar dan anders. Het ligt aan de Middellandse Zee, maar is vooral bekend bekend voro het binnenland. Het is opvallend groen en minder druk dan de populaire vakantiegebieden. Dit is typisch zo’n gebied dat je zelf kunt gaan ontdekken. En het zit vol met verrassingen.
Ik sliep op camping Les Dolmens in Méjannes le Clap in een luxe stacaravan en werd wakker met het gezang van de Noordse nachtegaal…
Meer info: Le Gard
Dit is meer dan mooi. Langzaam daal ik af in de grot, het is dieper dan gedacht. Het is net een kathedraal. Als ik mijn voeten weer op de grond heb haal ik diep adem. De grot is uniek, omdat hier niet het plafond is ingestort, maar de bodem simpelweg is verdwenen. Waardoor het plafond ongekend rijk is aan allerlei creaties zoals gordijnen en meer. Bizar.
Het ondergrondse verruil ik voor het bovengrondse. Ik zit bij Méjannes le Clap, dat bovenop een immense kalksteenheuvel ligt. En ze hebben hier strand, al zit ik midden op het vasteland. Een man plonst in de rivier. Het water is al redelijk warm, al is het nog maar voorjaar. Hmm. Duik ik er in of niet? Het zijn de dilemma’s van een vakantieganger.
De rivier baant zich een weg langs rotsen, bossen en een kiezelstrand in de Gorges de Cèze. De zon gaat onder. Het is een ideale plek voor een late picknick. Dit gebied is populair bij Nederlanders. Talloze Frankrijk-liefhebbers hebben hier een huisje gekocht en verhuren dat. Ik begrijp het wel. Mooi weer, lekker eten en unieke excursies. Wat wil je nog meer?
