blijf op de hoogte!

blijf op de hoogte!

Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief

Bourgondië: Wijn proeven als een god in Frankrijk

Bourgondië, de naam spreekt me wel aan. Het goede leven. Oftewel op zoek naar verse ingrediënten op de markt, bijzondere wijn proeven en lekker actief zijn. Want ja, ik moet het wel verdienen...

Lees verder

Bourgondië: Leven als een god in Frankrijk

Het Franse genieten, ik kan het 365 dagen in het jaar. Maar ja, ik ben ook redelijk sportief. En ik ben hard voor mezelf. Ik moet wel wat doen voordat ik uitbundig mag eten en drinken. Dus ga ik naar een oude kalksteengroeve in Bourgondië. Al ligt die er opvallend verlaten bij.

Spelen met de kalksteengroeve. ©Mirelle Bos

Maar al snel zie ik touwbruggen, ijzeren steunen in de rots en meer niet zo heel logische onderdelen voor een groeve waar ooit stenen voor huizen en gebouwen werden verzameld. Tegenwoordig is het een paradijs voor klimmers, durfals en grensverleggers. Dit is Grotte de Champ Retard bij Coutarnoux in Frankrijk.
 
Er zijn drie parcoursen; blauw, groen en rood. ,,Heb je dit wel eens gedaan?,” vraagt de instructrice. Ja, maar dan in de bergen, nooit in een groeve. ,,Okè, dit is een combi van bergklimmen en een avonturenpad door een bos.” Ze doelt met name op de diverse touwbruggen en ziplines. Oh ja, dat heb ik ook weleens gedaan. Heel gek, we nemen het zwaarste parcours…


De helm gaat weer op. Ik heb op deze reis wel twintig keer een helm op gehad. Om te raften, voor canyoning, parapenten, mountainbiken en weet ik niet wat. Het harnas gaat aan, ik check de speciale katrol voor het ziplinen. Laat die groeve nu maar komen. Via ijzeren pinnen in de muur klik ik van pilaar naar pilaar. Ik wurm me langs steile kliffen en wiebel over touwladders.

Leven als een Bourgondiër

Met het stof nog in het haar ga ik wijn proeven. In Irancy; beroemd vanwege de rode wijn. Rode wijn ja, ook al is Bourgondië vooral bekend vanwege de witte wijn. Maar in het dorpje Irancy zijn ze wat eigenzinnig, dus maken ze rode wijn. Terwijl ik mij glas leeg drink, moet ik ineens denken aan Asterix en Obelix…

Er is simpelweg te veel keuze of ik vind te veel dingen lekker, dat kan ook.

De wijnproeverij is in een wijngaard. Want het is mooi weer en de zon gaat onder. Ik maak kennis met Nicholas Ferrari en Thierry Richoux. Een jonge en een wat oudere wijnboer. Het tweetal praat honderduit over hun product. En drinken er ook graag van. Logisch, want deze wijn behoort inmiddels tot de betere van Frankrijk.

Nicholas Ferrari en Thierry Richoux bij de wijnproeverij. ©Corno van den Berg

Groots Wijnfestival

Eind januari volgend jaar wordt voor het eerst in het stadje een groots wijnevenement georganiseerd; la grande Saint-Vincent de Bourgogne. Beroemd in heel Bourgondië. Dan komen per dag zo’n 25.000 toeristen onze wijn proeven,” zegt Nicholas glunderend.


Het is zaterdagochtend, ik ben eigenlijk op zoek naar een stadje met een lokale markt. Ik vind het in Clamecy in het noorden van Bourgondië. De vakwerkhuizen passen bij dit soort rustieke dorpjes. Een kruidenteler verkoopt zijn verse waar midden in een straatje. Mijn neus wordt geprikkeld door basilicum, tijm, oregano en talloze andere soorten. Ik krijg er spontaan trek van.


Het wordt tijd om een lunch te bedenken. Ik struin langs de beroemde Bourgondische wijn, talloze soorten worst, tafels vol kaas en krokant vers brood. Er is simpelweg te veel keuze of ik vind te veel dingen lekker, dat kan ook. Zeker nadat ik van alles heb mogen proeven. Bij de geitenkaasboer staat een ongekend lange rij. Hmm, dat zal wel erg lekker zijn dan.


Ik zoek aparte dingen voor mijn lunch. Zoals paté in bladerdeeg. Stevig van smaak, maar lekker voor er bij. En verse biologische appelsap. Ik kan haast niet wachten tot ik mijn lunch mag oppeuzelen. Dit is wat Bourgondië met je doet…

Slapen in een pod…

Ik ga overnachten in een ‘pod’, al weet ik zelf ook niet wat het is. Bij aankomst lijkt het vooral op een tent van hout. Klein, maar wel mooi vorm gegeven. Bij binnenkomst wordt duidelijk wat het is. Het is net groot genoeg voor een tweepersoonsmatras. Neem wel je eigen slaapzak of dekbed mee.

De ‘pod’… ©Corno van den Berg

Ik zie deuren en een raampje voor frisse lucht. En elektriciteit om van alles op te laden. Het heeft ook een kacheltje, want de nachten in Bourgondië kunnen best fris worden. Er zijn ook twee opklapbare stoelen. Voor buiten, want binnen passen ze niet. Ik zoek naar een passend Nederlands woord, maar kom er niet op. Ook als ik de volgende ochtend wakker word weet ik het nog niet. Een ‘pod’ dus….

Meer info: nl.campingceriselles.com

Foto-Album

Het straatbeeld van Clamecy. ©Corno van den Berg