blijf op de hoogte!
blijf op de hoogte!
Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief
Côte d’Azur; het Cannes filmfestival en een onbekend eiland
De Côte d’Azur in Frankrijk. Synoniem voor zon, zee, lekker eten en een typisch Mediterrane sfeer. Ik ga op een van de drukste momenten; het jaarlijkse Cannes Filmfestival. Om daarna rust te zoeken op het onbekende eiland voor de kust…
Lees verder
Over deze reis
De Côte d’Azur in Frankrijk. Synoniem voor zon, zee, lekker eten en een typisch Mediterrane sfeer. Ik ga op een van de drukste momenten; het jaarlijkse Cannes Filmfestival. Om daarna rust te zoeken op het onbekende eiland voor de kust…
Tour de France
De Tour de France; één van de grootste sportspektakels ter wereld. En in 2015 begon hij in 'mijn stadje': Utrecht.
Tijdens mijn alternatieve Tour de France heb ik hun route gevolgd! Meer dan 3.500 kilometer! Kijk maar.
Côte d’Azur: Dwalen door het achterland
De zon schijnt, de palmbomen wapperen in de wind. De temperatuur is aangenaam, het uitzicht over de Middellandse Zee ook. Ik dwaal over de boulevard van Cannes waar het wemelt van de mensen. Hét Filmfestival van Frankrijk is in volle gang.
Dure auto’s staan her en der geparkeerd, al vallen die in het niet bij de vele superdeluxe jachten in de haven. Vrouwen in nette jurken paraderen, net als de vele fotografen in hun dagelijkse kloffie. Het is een circus, waar zien en gezien worden het belangrijkst is. Als toerist kijk je je ogen uit.
Ik betrap mezelf op een wonderlijke menselijke eigenschap. Ergens hoop je toch een glimp van de sterren op te vangen die dit jaar acte de presence geven. Onder meer Benicio del Toro, Jane Fonda en Woody Allen lopen hier rond om hun laatste film te promoten. Al heb ik ook het idee dat ik wel veel bekenden tegen kom, alleen (her)ken ik ze niet.
Het is wel even wennen na alle luxe die ik heb gehad.
Overal zie je geld. Je ruikt het bijna. Als contrast ga ik naar Île Sainte-Marguerite, een van de Îles de Lérins, een groep eilandjes voor de kust van de filmstad.
Ik moet er zelf om lachen. De veerboot moet slalommen tussen de superdure jachten van de filmsterren. Veel sterren vinden het relaxter na een dagje mooi zijn voor de camera’s om op hun miljoenenjacht te slapen in plaats van in hun hotel. Ik niet, ik neem de veerboot wel.
Gelukkig heb ik wel een bijzonder hotel. Groen en ruig. Dat verwacht je niet zo pal voor een wereldberoemde stad als Cannes. Met mooie doorkijkjes op het felblauwe water en de achterliggende kust van de Côte d’Azur.
Een kitesurfer komt letterlijk voorbij vliegen. Hij maakt gebruik van de wind om meters in de lucht te springen. Ik ga ook het water op, maar dan in een zeekajak. Dat is toch een stuk lastiger met de wind, al zie ik ook genoeg windsurfers ploeteren. Met de wind mee is eenvoudig, met wind tegen sta je bijna stil. Ik moet even uitrusten op een kiezelstrandje.
Slapen in een fort
Het eiland kent geen hotels, maar het herbergt wel een bijzondere slaapplaats. Het oude Fort Royal is voor een deel omgebouwd tot een hostel. Zonder al te veel luxe. Bewust, zodat je kunt ervaren hoe vroeger de soldaten hier sliepen. Ik slaap op het kamertje van de dienstdoende officier, maar ook hij had weinig ruimte en ’slechts’ een stapelbed. Het is wel even wennen na alle luxe die ik heb gehad.
Het is een vreemde gewaarwording. De drukte van Cannes afgewisseld met de rust van Sainte Marguerite. Op het vasteland leefden vroeger de armen, de rijken leefden op het eiland. De huizen her en der laten dat goed zien. Tijden veranderen, want nu is het andersom. Ik twijfel, ik vind beiden erg leuk.
