Overnachten in een Natuurhuisje in Nederland

Een Natuurhuisje, de naam alleen al. Maar vrijwel direct komt er een vraag in me op. Kan dat in Nederland? Het lijkt er wel op als ik het internet afstruin. Dat moet ik zelf proberen.

Lees verder

Lekker echt even weg in een Natuurhuisje

Een Natuurhuisje. De naam dekt de lading al. En dat gewoon in Nederland, op talloze plaatsen. Ik ga het uitproberen, ik wil wel een paar nachten slapen bij Moeder Natuur.

De geluiden zijn anders. Geen auto’s, maar vogels die hun hoogste lied zingen. En ik schrik. Voor me loopt een heuse rivierkreeft over het pad. Hij is groot en knalrood. Deze ken ik, dat is een Amerikaanse soort. Een exoot. Zo voel ik me ook een beetje hier. Een vreemdeling in je eigen land. Briljant.

Lekker zitten aan het water. ©Corno van den Berg

Het beest heeft een ferme schaar zie ik. Hmm, die laat ik maar met rust. Ik wil een foto maken, maar hij is al verdwenen in het struikgewas bij het water. Ben ik zo langzaam of is hij zo snel?

Het natuurhuisje. ©Corno van den Berg

De zon gaat langzaam onder. Ik heb keuzestress. Zal ik gaan zitten op mijn gemak, of op onderzoek gaan? Of een wijntje in schenken? Ik moet lachen om mezelf.

Het bootje bij het huisje. ©Corno van den Berg
Iets verderop landen eenden met veel kabaal in het water. Eindelijk begrijp ik de term gesnater. Een heerlijk geluid. Dit zijn de Maarsseveense Plassen, in het hart van Nederland, net buiten Utrecht.


Ik heb huisje 31064 geboekt. Althans zo staat het op de site. Het blijkt een luxe bungalow te zijn, op een strook groen midden in de plassen. Waar je alleen te voet of met een bootje kunt komen. En dat bootje mag je ook gebruiken om het meer te verkennen. Lekker afgelegen op avontuur, ik mag het wel.


Maar het huisje is wel van alle gemakken voorzien. Zoals een warme douche, een keuken met alle potten en pannen en tv. Oh, en wifi, al wil ik eigenlijk juist even los komen van de rest van de wereld. Sterker nog, de telefoon gaat uit. En ook de tv blijft uit.

Ik zit naar een schilderij te kijken dat continu beweegt.

De zonsopkomt tussen het riet. ©Corno van den Berg


Ik ga zitten aan het water. Het is vrijdag, het najaarszonnetje schijnt en tot rust komen is nog nooit zo makkelijk geweest. Even weg van de dagelijkse drukte, ik probeer het overal ter wereld. Maar het kan dus ook in ons land. Heerlijk.
 
Wat hoor ik toch? Het is zo’n vreemd, maar lekker gevoel als je ergens wakker wordt en je kunt de geluiden niet direct plaatsen. Het is een vogel, maar welke? Het is vroeg, het eerste daglicht wurmt zich door het wuivende riet.

Dit is het vakantiegevoel dat ik ken van mijn vele reizen.

Op het water hangt mist, dat als een deken langzaam voorbij drijft. Kringen van vissen zorgen voor een wonderlijk samenspel. Een groepje brandganzen vliegt lawaaierig voorbij, een karekiet probeert er bovenuit te komen. Ah, de karekiet was mijn wekker vanochtend.
 
Het verse kopje koffie is de slagroom op de ochtend. Ik zit naar een schilderij te kijken dat continu beweegt. De zon klimt langzaam boven de bomen en doet bijna zeer aan de ogen.

Een groepje eenden komt voorbij zwemmen. ©Corno van den Berg

Het ontbijt nuttig ik buiten. Sterker nog, ik doe zo’n beetje alles buiten. Dit is het vakantiegevoel dat ik ken van mijn vele reizen. Ik kan hier wel wonen denk ik zo…

Ook als het ’s avonds iets kouder is zit ik lekker met een jas en een drankje te genieten. Ze hadden het ook wel Geniethuisje kunnen noemen. Of Buitenhuisje. Ik kan nog wel talloze namen verzinnen. Heerlijk.

Het huisje, ochtendmist en een zonnetje. ©Corno van den Berg

Bekijk mijn video:

Zo werd ik de volgende ochtend wakker. Niets mis mee toch?