Tarn: Kanoën en meer plezier met een rivier
De Tarn, die ken ik van de beroemde Gorge du Tarn. Maar nee, de rivier ligt wel in dit deel van Frankrijk, maar de kloof niet. Daar moet ik meer van weten.
Lees verder
Over deze reis
De Tarn is een beroemde rivier in Frankrijk. Die ga ik op verschillende manieren beleven. Onder meer vanuit een kano. Dat is eigenlijk wel verplicht hier.
Tour de France
De Tour de France; één van de grootste sportspektakels ter wereld. En een paar jaar geleden begon hij in 'mijn stadje': Utrecht.
Tijdens mijn alternatieve Tour de France heb ik hun route gevolgd! Meer dan 3.500 kilometer, onder meer langs de Tarn. Kijk maar.
De Tarn: Mooie rivier in Frankrijk
Regen. Je bent op vakantie en het regent. Niet een beetje, maar een beetje veel. Wat doe je dan als een buitenmens zoals ik? Ik ga toch op pad en wordt rijkelijk beloond.
De stad Sorèze in Frankrijk is beroemd vanwege zijn vakwerkhuizen. Maar door de regen durf ik nauwelijks naar de bovenverdieping te kijken. Het hoort bij reizen; slecht weer. Het kan je overal treffen, kort maar ook langere tijd. Wat te doen? Ik duik een eeuwenoude abdij in en leer alles over deze school waar leerlingen uit de gehele wereld hebben gestudeerd.
Af en toe kijk ik door het kloosterraam naar buiten. Hopend op de wind die de grauwe wolken moet weg blazen. En misschien, heel misschien wat blauwe lucht laat zien. Af en toe piept de zon er door. Waarna het alleen maar harder gaat regenen. Ik wilde nog wel gaan kanoën op de Tarn-rivier. De omgeving moet ik toch ook eens vanaf het water zien.
Het zijn van die keuzes, ga ik wel of niet? Met een grote kans om natgeregend te worden. Of om mokkend ergens binnen te blijven zitten. Ik ga toch en dan blijkt dat je kanoën hebt en kanoën. ,,Hier is je wetsuit.” Hmm, ik krijg niet vaak een wetsuit aan bij kanoën. Of hij moet refereren aan het weer. Mijn instructeur Ludovic Delahaye lacht.
Mijn camera moet in een waterdichte ton. Even schiet door mijn hoofd dat het misschien toch raften was in plaats van een tochtje per kano. Hij ziet mijn gezicht. ,,Dit is een erg familievriendelijke rivier. In de zomer springen mensen juist bewust uit de kano.” Ik vind het verwarrend, maar wel leuk.
Ik heb kippenvel van de zon, dat gebeurt me niet vaak.
Ik kleed me verder om in de auto, want de regen kan me gestolen worden. De kano gaat te water en acuut houdt het op met regenen. We peddelen door een stroomversnelling, deze valt reuze mee. ,,We gaan bij de volgende stroomversnelling rechts om het eiland want daar zie ik de meeste witte koppen op het water,” zegt Ludovic vrolijk.
Hij zoekt het avontuur op denk ik, maar het blijkt vooral een speurtocht naar dieper water te zijn. Overal liggen verraderlijke stenen onderwater die maar een doel hebben; mij uit mijn kano te kieperen. Evenwicht zoeken is soms lastig, zeker tussen de witte koppen. Een paar golven zorgen ervoor dat ik begrijp waarom ik een wetsuit aan heb. Nat en koud, op plekken die dat niet gewend zijn.
De warmte van de zon
Maar ik voel ook ineens de warmte van de zon. De wind duwt alle wolken aan de kant voor een speciale zonneshow. Ik weet niet hoe snel ik mijn camera moet pakken voor wat foto’s. Maar het klaart ineens op, wat vaker gebeurt hier in de middag. Ik heb kippenvel van de zon, dat gebeurt me niet vaak.
Het weer klaart op, mijn stemming ook. De reigerkolonie ziet er ineens kleurrijk uit. Net als de kerk aan de kant van de oever. Ik heb de juiste keuze gemaakt en wordt rijkelijk beloond door Moeder Natuur.
