blijf op de hoogte!

blijf op de hoogte!

Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief

Grand Tour van Catalonië

Ik ga een nieuw concept testen van Barcelona naar de Pyreneeën. Met een elektrische auto langs bekende en minder bekende plekken.

Lees verder

De Grand Tour stamt uit de 17e eeuw. Destijds maakten rijke jonge mannen een rondreis om hun opleiding af te ronden. Eigenlijk was het een groot feest, iets wat wij nu een vakantie noemen. Ik ga een Grand Tour maken, en dan in Catalonië. Al voldoe ik niet echt aan de eeuwenoude voorwaarden. Of eigenlijk helemaal niet. Toch ga ik het proberen.

De verschillen met het verleden zijn groot. Natuurlijk zijn met name de tijden veranderd. Ooit maakten deze mannen de reis het met paard en wagen, ik reis met een elektrische auto. Beide vervoersmiddelen hebben weinig overeenkomsten, al zijn ze alle twee wel erg ecovriendelijk.

De speciale auto die ik meekreeg. ©Corno van den Berg

Er was destijds geen internet, dus Google kon je niet helpen met het bepalen van de route. Alles ging op basis van verhalen van anderen. Wat ik nog steeds een heerlijke manier van reizen vind. En je kon ook niet alvast wat foto’s zien van de omgeving, de kerk, waterval of wat dan ook.

Alles werd in geuren en kleuren, en soms met enige overdrijving, verteld bij een drankje. Iets wat ik ook nu nog doe, onder meer op Droomplekken.nl. Al is overdrijving meestal niet nodig, zo leuk zijn de reizen vaak wel.

Je kunt op de website van de nieuwe Grand Tour in Catalonië kiezen uit vijf routes, al kun je ook je eigen route samenstellen. Ik kies voor de route van Barcelona naar de Spaanse Pyreneeën. Met enkele leuke tussenstops, zoals de mannen van toen ook hadden, denk ik. Het idee achter de moderne Grand Tour is om vooral te genieten. Hmm, daar ben ik wel goed in.

1e Stop: Lleida

De stad Lleida ligt fraai op een heuvel.  Het is vooral bekend door de kathedraal La Seu Vella, die uit de 15e eeuw stamt. En boven de stad uit torent.

La Seu Vella in volle glorie. ©Corno van den Berg

Ik kan de auto vlakbij de ingang parkeren. Het is het einde van de dag, het zonlicht geeft de kathedraal een fraaie gele kleur. De blauwe lucht steekt mooi af van La Seu Vella. De drukte van de stad is hier niet te zien.

Het is hoog tijd voor mijn favoriete hobby; foto’s maken. Dat kan hier erg goed, zeker met het zonlicht dat naar binnen valt. Ook buiten kan ik mijn lol op. Dit is typisch zo'n plek waar je de tijd voor moet nemen.

De gids in La Seu Vella. ©Corno van den Berg

De lokale gids leidt me rond door de kathedraal, de toren en de vele gebouwen. Het is mijn tweede bezoek. Vijf jaar geleden had ik de hoofdrol in een televisieprogramma: The Catalunya Experience. Bekijk hier het artikel: Een reisjournalist op televisie. Maar ook de tweede keer ben ik net zo onder de indruk als de rijke jonge mannen die hier ooit waren, denk ik.

Wandelen door La Seu Vella. ©Corno van den Berg

2e Stop: Vall de Boí

In de avond arriveer ik in deze wereldberoemde vallei. Wat een genietmoment is, want dan word ik wakker in een andere wereld. Wat altijd een leuke verrassing is.

Wandelen door het plaatsje Taüll in Vall de Boí. ©Corno van den Berg

Ik overnacht in Taüll, een van de dorpjes in de bergen. De andere zijn Castelló de Tor, Llesp, Cóll, Cardet, Boí, Barruera, Durro en Erill la Vall. In de vroege ochtend loop ik een rondje door de smalle straatjes.

Ik zie in de verte Boí-Taüll, het meest hooggelegen skigebied van de Pyreneeën. Ja, dat is ook nog een optie voor een volgende keer. De bergen om me heen kleineren me, op de hoogste toppen ligt al sneeuw. De winter komt er aan; een fijn gevoel.

Fresco’s in de kerk van Taüll. ©Corno van den Berg

De kerkklok luidt. Verder is het rustig in het centrum. Af en toe groet een bewoner me. Een herdershond komt kwispelend naar me toe. Bezoek in het dorp is in de herfst schaars. En ook dit stadje in de bergen is door de eeuwen heen amper veranderd. Ja, het is wel te verklaren waarom dit gebied op de lijst van Werelderfgoed van UNESCO staat.

De beroemde kerk van Taüll. ©Corno van den Berg

3e Stop: Nationaal park Aigüestortes i Estany de Sant Maurici

De naam van dit immense natuurgebied is niet eenvoudig uit te spreken. Ik pak een lokale taxi, wat ik in de 17e eeuw ook zou doen om wat extra informatie en tips te krijgen van dit ruige gebied. Hij praat honderduit over de schoonheid.

Een meer in Nationaal park Aigüestortes i Estany de Sant Maurici. ©Corno van den Berg

Het is hoog tijd om zelf op pad te gaan. Dit is een wandelgebied in optima forma. Het regent een beetje, maar al snel breekt de zon door. Ja, zo hoort het in de bergen. Vier seizoen in één dag. Zo wil ik wel een week op reis. Of langer.

De eerste waterval is meteen fraai, net als de diverse uitkijkpunten. Het is opvallend rustig, al zie ik een groepje wandelaars een bergpad nemen. Ik ben benieuwd hoe het er uitzag toen die jongelui hun Grand Tour deden.

Een toeriste maakt een foto in het nationaal park. ©Corno van den Berg

Een groepje koeien kijkt me aan. Ja het park is van hun. Ik loop wel om ze heen. Er is een houten vlonderpad, maar ook talloze langestafstandspaden, waarbij je kunt overnachten in berghutten. Ik stop bij een van de vele meren in het park, het is hoog tijd voor een picknick. Een betere plek voor een lunch kan zo snel niet bedenken.

Een waterval in Nationaal park Aigüestortes i Estany de Sant Maurici. ©Corno van den Berg

4e Stop: Rafting in Sort

Het plaatsje Sort is zo’n beetje het mekka van de raft sport in de Pyreneeën. Dus moet ik dat maar gaan doen toch? Adrenaline en water is altijd een goede combinatie.

Raften bij Sort in de Pyreneeën.

Rafting. Oftewel, in een bootje bewust de hoogste stroomversnellingen af. Voor de fun ja. Omdat het water erg koud is krijg ik een wetsuit. Wat altijd een gevecht is, want hij lijkt minimaal twee maten te klein. Of ben ik te groot?

In het stadje zie ik ik diverse aanbieders die tours aanbieden. Een Grand Tour op het water, ik ben er klaar voor. Hmm, zouden ze eeuwen geleden ook voor de fun het water af zijn gegaan in een bootje?

White water raften in Sort.

De instructies van de gids zijn recht door zee. Als je in het water valt, moet je je voeten vooruit doen en lekker drijven. Lekker, ja. De gids trekt je dan wel weer de boot in. Dat zegt hij althans. Ik ga voorin zitten. al realiseer ik me dat je dan sneller overboord valt. Maar de kick is ook een stuk groter. In de raft geeft hij snelle commando's: Vooruit peddelen! Hard achteruit peddelen! Of helemaal niet. Al mijn zintuigen staan op scherp, heerlijk.

En natuurlijk gaan we dwars, andersom en op nog veel meer manieren de stroomversnellingen in. Ja, hij doet deze capriolen expres. Ik zit met een brede glimlach in de boot. Zelfs als ik in het water plons. De wetsuit houdt me warm, of is het de adrenaline?

5e Stop: Barcelona

In Barcelona ben ik vaak geweest. De stad is heerlijk in diverse opzichten. Je kunt er goed eten en drinken, er zijn talloze leuke festivals en veel bezienswaardigheden. 

Het strand van Barcelona.

Meer en meer verken ik de minder bekende plekken, waar de lokale sfeer nog voor het oprapen ligt. Meestal buiten, want het klimaat is iets prettiger dan bij ons. Zo vertoef ik lekker op het strand in september.

Ik pak de elektrische fiets, de stad krijgt meer en meer fietspaden. En dus kan ik me steeds eenvoudiger verplaatsen. Zelfs in de heuvels van Montjuïc, maar ook bij Tibidabo. Deze heuvel is met 512 meter het hoogste punt. En perfect om mijn reis af te ronden als ik uitkijk over het landschap van Catalonië. The Grand Tour smaakt naar meer. Een gevoel wat de jonge mannen eeuwen geleden ook wel zouden hebben gehad.

Lees mijn tips voor Barcelona