Nieuwe luchthaven brengt wintersport in Zweden en Noorwegen dichtbij

Het is nog nooit zo eenvoudig geweest om in dit bijzondere winterlandschap te komen. Een nieuwe luchthaven en een directe verbinding van Groningen Airport Eelde maakt deze bijzondere skivakantie eenvoudiger dan ooit. En daarmee is een van de grootste hindernissen voorbij. Veel skigebieden in Zweden en Noorwegen zijn moeilijk te bereiken over land. Dat betekent, of eigenlijk betekende, lange ritten.

De naam Scandinavian Mountains Airport zegt genoeg. Deze luchthaven is sinds december 2019 open en ruikt zelfs nog nieuw. Het is gebouwd bij vier skigebieden die vlak bij elkaar liggen. Dit zijn er drie in Zweden en één in Noorwegen. Skiliefhebbers roemen dit gebied om zijn grooming. De fraai geprepareerde pistes kun je de gehele dag zien. Iets wat in de Alpen vaak niet zo is. 

In de ochtend stap ik in het vliegtuig, net na de lunch sta ik op de latten. Ik kan zelfs met een hondenslee vanaf de luchthaven worden opgehaald. Het bordje met hondenslee transfer doet me glimlachen. Als ik dat eerder had geweten. Maar ik moet over een weekje ook weer naar huis dus…

Ik begin deze rondreis bij het meest bekende skigebied: Trysil. Dit is het grootste skigebied in Noorwegen met 71 km aan pistes. Het is een plek met een bijzonder verleden. Trysil heeft de oudste skiclub ter wereld. Een groepje liefhebbers besloot dit al in 1861 te doen. Al zie je er hier niets van; geen schreeuwerig bord of zo. Zo zijn de Noren, ingetogen genieters. Ik snap het wel in deze omgeving.

Een nieuw skigebied ontdekken is een heerlijk gevoel. De berglucht, het onbekende landschap en de pistes die op me liggen te wachten. Ik voel me als een kind in een speelgoedwinkel. Welke piste zal ik eerst doen? Of eerst foto’s maken omdat de zon opkomt? ik vraag de hulp van de Nederlander Edwin Jobing, die naar deze regio is verhuisd. Hij heeft een camping, maar werkt in de winter op de pistes van Trysil.

Ik hoor de Engelse term Ski In Ski Out. Oftewel, je kunt van je accommodatie naar de piste skiën en ook weer terug. Vroeg in de ochtend ga ik op pad. De lift brengt me naar de top, waar de zon zich net aan de horizon laat zien. De horizon kleurt rood, dit wordt een heerlijke afdaling.

Dit is het grootste privé skiresort in Zweden. Het hoogste punt is 667 meter hoog en je kunt 350 meter naar beneden skiën. ,,We willen niet rijk worden, maar willen alles terug geven aan de gasten en onze kinderen. Alles wordt geïnvesteerd," zegt Gustav Eriksson, eigenaar van dit skiresort.

Terwijl we door het resort lopen lepelt hij de voordelen op: ,,We hebben 32 kilometer aan pistes. De pistes liggen in een bos, dus er is veel minder wind. Het ligt aan de westkant, dus veel zon. En het is zeer sneeuwzeker. Elke lift op de top komt uit bij alle kleuren pistes, dus perfect voor families. Meer dan 82 procent van de bezoekers zijn dan ook families.”

Dit was vroeger een mijn, al is hier de afgelopen 30 jaar veel veranderd. Ook hier hebben alle accommodaties ski in ski out. Gustav laat de piste zien die is vernoemd naar hem. ,,We zijn een Zweeds traditioneel resort. En dat is precies ons doel. We willen de Alpen niet na-apen. Dit is Dalarna."

Het bekende Sälen (of Sälenfjallen) is één van de grootste skigebieden in Noord-Europa. Het bestaat eigenlijk uit vijf skigebieden: Lindvallen, Högfjället, Tandådalen en Hundfjälllet. Hier vind je in totaal meer dan 82 kilometer aan pistes. Je kunt eenvoudig de vier bergen combineren door middel van liften.

De bergen zijn wel anders dan de Alpen bijvoorbeeld. Het is meer glooiend landschap, waardoor je vaak mijlenver kunt kijken. Dit is skiën met uitzicht. Ik geniet van de rust in de nieuwe Skistar Lodge Hundfjället. Het interieur is meer dan imposant met veel natuurinvloeden. Ik snap wat ze bedoelen met eigen sfeer.

Het bij mij onbekende Stöten is volgens skiërs het beste gebied. Ook dit skigebied is in privéhanden. Het won dit jaar maar liefst drie prestigieuze prijzen: Zwedens Beste Piste, Zwedens beste Ski Resort en Zwedens Beste Resort Voor Families. En dat voor een skigebied dat pas in 1976 met een enkele piste opende. Het hoogste punt ligt 948 meter boven NAP.

Inmiddels vind je er een grote variatie in afdalingen. Hier wordt zelfs een World Cup  wedstrijd georganiseerd met een 360 meter vertical drop. Ook ga ik off piste, de keuze is van groen tot zwart. Die onder meer tussen de bomen lopen. Mijn gids is in de zomer mountainbikegids. Hij kijkt naar mijn skitechniek en lacht. ,,Jij houdt meer van mountainbiken zeker?” Ik kan er wel om lachen.

We skiën op een open vlakte en tussen de bomen. De boomgrens ligt op 900 meter en daar komen we dus net boven. Met laag zonlicht, wat een extra dimensie is. Ik ga avondskiën, want de dagen zijn wel korter hier. Maar, je kan hier vanaf februari al om 7 uur de piste op. Dan piept de zon net boven de horizon en heb je een extreem lange dag.

In deze regio kun je in december, januari en februari goed op wintersport. Maar, maart en april is eigenlijk de beste tijd om te skiën. De condities zijn dan beter dan op de meeste andere plekken in Europa. Maar dan hebben wij als Nederlanders het voorjaar en de zomer in ons hoofd. Maar misschien moet je dit toch maar eens proberen. De dagen zijn dan al erg lang, met vaak lekker weer. Vaak is er zelfs zon, waardoor het extra aangenaam is.

Eerlijk is eerlijk, deze gebieden zijn niet voor kilometervreters. Maar wel als je lekker wilt skiën voor een paar uur, om daarna nog andere dingen te doen. Met name ouders met kinderen kunnen hier los in de sneeuw. De kinderen kunnen skiles krijgen, maar het zijn vooral ook de andere activiteiten die er hier toe doen. De sfeer is relaxed, het eten is vers en goed. Als je van wintersport houdt, is dit gebied een serieuze optie om te ontdekken.

Wil je graag op wintersport naar deze gebieden. Naar aanleiding van mijn rondreis schreef ik daarnaast een artikel op verzoek van diverse lezers. Ik ging op zoek naar de beste 10 redenen voor een wintersport in Scandinavië.