De rijke omgeving van Poitiers

Poitiers is een studentenstad, waardoor het veel bars en restaurants heeft. Het leven gebeurt hier op straat, zelfs buiten de zomer om. Ik zie mensen met hun eigen lunch bij een bar zitten. Dit mag hier, mits je maar een drankje bestelt. Het is een bijzonder concept, dat ik nog niet vaak in Frankrijk heb gezien.

Wandelend verken ik het centrum dat wordt gedomineerd door de Notre-Dame la Grande. Deze immense romaanse kerk is bekend door de beeldhouwwerken van fabeldieren, veel anders kan ik er niet van maken. Ook de kerk Saint-Hilaire le Grand is de moeite waard met zijn vele gewelven. Zo is dwalen door de opvallend compacte stad erg leuk. Ik ga ook even zitten om het leven voorbij te zien gaan en bestel een drankje. Heerlijk.

Lees mijn tips voor Poitiers

De drijvende kamer heeft een groot bed en een eenvoudig toilet. Je moet zelf peddelen, maar dan is het genot om te arriveren ook extra bijzonder. Elektriciteit gaat op zonne-energie, dus heel duurzaam. Buiten heb je een terras aan het water, ideaal voor de zonsondergang.

Het diner wordt geserveerd op een drijvend restaurant langs de oever. Maar dit is actief dineren. Op de grill moet je zelf op het vuur in verschillende ijzers de groenten en het vlees klaar maken. Dan kan ik zelf bepalen hoe ik alles wil hebben. Mijn blik gaat over het meer, mijn huisje staat in het midden. Ja, lekker slapen zal wel lukken vannacht. ,,Maar, er is waarschijnlijk een verrassing voor je vannacht,” zegt Laurent Debiais. Hij is de baas van het drijvende dorp en lacht geheimzinnig.

Het meer is opvallend rustig in de nacht, op de roep van een uil na. Zijn woorden klinken nog in mijn hoofd. Plots hoor ik iets geks, als een oerkreet. Het galmt over het meer. Veel natuurlijker kan het niet worden. De volgende ochtend vertelt Laurent wat het is; een burlend edelhert. Het is een mannetje dat op zoek is naar vrouwtjes en door zijn roep laat weten dat hij er is. Ja, het ligt aan de rand van een natuurgebied. Mede daarom wordt alles duurzaam gedaan.

Het stadje ligt aan de oevers van de rivier Gartempe. Het is vooral bekend om zijn vele boekwinkels, maar ik vind de ligging aan het water en de rotsen her en der vooral mooi. Ik kan op diverse plekken naar de waterkant lopen voor een heerlijk uitzicht. En wat perfect is om foto's te maken.

Angles-sur L’Anglin ligt, zoals de naam al doet vermoeden, aan de rivier Anglin. Dit dorp heeft daarnaast het label Les Plus Beaux Villages de France, en behoort tot de mooiste van heel Frankrijk. Ik wandel door de smalle straten met de kasteelruïne boven op de rotsen. Ik hou van foto’s maken en kan hier helemaal los gaan. Om daarna voldaan op een terrasje wat te gaan drinken.

Of eigenlijk hoe je je evenwicht bewaard. Maar hij zegt niets over de stenen onderwater. Als ik er eentje raak lig ik in het water. Maar dat hoort bij de belevenis. Ik zie kinderen veel plezier hebben als ze in het water plonsen. 

Deze kerk uit de 11e eeuw wordt ook wel de Romaanse Sixtijnse Kapel genoemd. De reden zijn de vele fresco’s, die met name op en rond het plafond zijn gemaakt. Ze laten allerlei taferelen uit het Oude Testament zien. Met onder meer beroemde afbeeldingen van de Ark van Noach. Ik verrek bijna mijn nek zo kleurrijk is het.

Ook bij de boomhut, die midden in het bos staat. Het is mijn slaapplek deze nacht. Al is het eigenlijk meer een boomhuis, maar ook dat is geen Nederlands woord, gek genoeg. Ik loop wat rond over de camping en zie een hele bijzondere zonsondergang.

Een wandeling door het stadje is een wandeling door de middeleeuwen. In een van de burchten wordt een roofvogelshow gehouden, maar ik geniet meer van het uitzicht over de stad. Het mooiste uitzicht is te zien op de nabijgelegen heuvel. Zeker als de zon even doorbreekt.