blijf op de hoogte!
blijf op de hoogte!
Schrijf je in voor de gratis nieuwsbrief
Vilnius: Verdwalen in Werelderfgoed
Vilnius is een stad waar ik vooraf weinig beeld bij heb. Op social media komt heel af en toe een foto van de oude binnenstad voorbij. Maar als ik ga Googlen ben ik meteen geboeid. UNESCO en een ministaatje middenin de stad. Dat moet ik zien.
Lees verder
Over deze reis
Soms word je aangenaam verrast. In Vilnius gebeurt het. De binnenstad is lekker klein en het is UNESCO-Werelderfgoed. Vilnius is een heerlijke plek om zelf te ontdekken. Met iets wonderlijks; een ministaatje middenin de stad. Dat moet ik zien.
Litouwen: ‘Real is beautiful’
Litouwen: lid van de EU, je betaalt er met de euro, en toch weten zo weinig mensen er meer van… De bestemming leent zich uitstekend voor een fly-drive om kennis te maken met dit veelzijdige en ‘jonge’ land.Bijzondere citytrip? Kies dan voor Vilnius, de bruisende hoofdstad van Litouwen met meer dan 500.000 inwoners. Litouwen is uitstekend bereikbaar met meerdere directe vluchten per week vanaf Amsterdam en Eindhoven.Kijk voor meer informatie op: https://www.lithuania.travel
De bezienswaardigheden van Vilnius
Zoals zo vaak land het vliegtuig in de hoofdstad van een land. Of net erbuiten, maar de stad geeft je een eerste indruk van een land. En soms wil ik dan het liefst zo snel de stad uit…. Maar Vilnius is meteen een schot in de roos merk ik al snel.
Statige gebouwen wisselen moderne architectuur af. Mensen zitten buiten een biertje te drinken, overal hoor ik geroezemoes. Een muzikant slingert zijn vrolijke noten door de straten. Vilnius is met recht de hoofdstad van Litouwen.
Ik wandel door de oude stad. Als een vreemde, zonder doel, maar dit is genieten. En ik voel me direct thuis. ‘The Old Town’ van Vilnius staat op de lijst van Werelderfgoed van UNESCO. Het is niet al te groot en ideaal om zelf te verkennen.
Mijn start is bij de Universiteit van Vilnius, die stamt uit 1579. Ooit was het zelfs de keizerlijke bibliotheek. Dit zou weleens de mooiste universiteit op aarde kunnen zijn, wat architectuur betreft.
Kijk, dat is humor. Ik blijf hier nog even.
St. John’s Bell Tower
Wat jongeren relaxen in de fraaie bibliotheek, die ooit behoorde bij een jezuïetencollege. Ik slenter wat over de diverse pleintjes en sluit mijn bezoek af in de St. John’s Bell Tower; het hoogste punt van de oude stad van Vilnius.
De toren kun je beklimmen, of de lift nemen. Ik krijg een 360 graden uitzicht over de stad. Overal zie ik de beroemde rode daken, maar ook opvallend veel groen. Met diverse heuvels. Die wil ik morgen wel eens bekijken. Het is een mooi einde van de dag.
De Drie Kruizen
Door een bos wandel ik naar de Drie Kruizen die op een heuvel staan. De Drie Kruizen staan hier al eeuwenlang; er is hier zoveel gebeurd dat het ‘echte’ verhaal niet eens meer bekend is. De kruizen zijn tegenwoordig het symbool van de stad.
Een verliefd stel heeft meer aandacht voor elkaar dan voor het groen, de zon en mij. Iets verderop oefenen wat jongeren een wonderlijke mix van yoga en acrobatiek. Alles draait om kracht, souplesse en evenwicht. Ze vragen of ik meedoe. Ik maak de foto’s wel …
Palace of Grand Dukes
Het Palace of Grand Dukes; het paleis van de groothertogen is tegenwoordig een museum. Het is gebouwd op de eerste fundamenten, die nog steeds zichtbaar zijn in de kelder.
Een gids vraagt: ,,Wil je een duik in het verleden nemen?” Ja hoor. Ik krijg prompt een 3D-bril op mijn hoofd. Ik zie via animaties hoe een heuvel bij een rivier in de 13e eeuw langzaam verandert in een welvarende stad. Al gaat dat niet zonder slag of stoot. Oorlogen, branden en ziektes houden hier geregeld huis…
Als ik me draai zie ik in 3D hoe gebouwen verdwijnen, hoe de beroemde stadsmuur wordt gebouwd en nog veel meer. En ik zit er letterlijk middenin. Het is even wennen. Een ding is zeker, dit is de toekomst. En een grappige manier om het verleden te beleven.
Republiek Užipis
Užipis, ik had er nog nooit van gehoord. Dit was ooit een van de armste wijken van Vilnius, maar tegenwoordig wonen hier kunstenaars en andere creatievelingen. Het wordt wel vergeleken met Montmartre, al gaan ze hier nog wat verder. Veel verder…
Ik sta voor een grensbord waarop toch echt de ‘Republiek Užipis’ op staat. De inwoners hebben zichzelf onafhankelijk verklaard. Een vrouw in een winkeltje laat de grondwet zien. In het Nederlands. Goh.
Ze hebben ook een eigen president, een vlag en een leger. Van maar liefst 12 man. En ze vieren hun onafhankelijkheid op 1 april. Kijk, dat is humor. Ik blijf hier nog even.
Dit is het tweede reisverhaal van mijn reis door Litouwen. Eerder verscheen al ‘Op ontdekkingstocht, maar dan anders’. In de komende weken volgen nog twee reisverhalen over het intrigerende Litouwen. Wil je op de hoogte blijven? Volg dan alles op Facebook.